Od stycznia do marca będziemy publikować fragmenty najnowszego, III tomu dziennika Józefa Barana zatytułowanego Spadając patrzeć w gwiazdy, który ukaże się niebawem nakładem wydawnictwa Zysk i S-KA. Poprzednie tomy dzienników Józefa Barana - cenionego polskiego poety i autora ponad 30 książek - doczekały się wielu omówień krytyczno-literackich i mają swych wiernych czytelników. Profesor Bolesław Faron w książce Okruchy. Szkice o literaturze i kulturze XX wieku – tak o nich napisał: „Zdecydowanie różnią się od dzienników Dąbrowskiej, Nałkowskiej, Herlinga – Grudzińskiego, Gombrowicza czy Lechonia”, stanowiąc „dzieło samodzielne, mozaikowe o charakterze bardziej osobistym i poetyckim”. Ireneusz Kania podkreślał, iż „jest to jeden z ważniejszych współczesnych, osobistych głosów naszych wybitnych twórców”, a Ryszard Kapuściński dodawał, że „proza Józefa Barana wciąga, zjednuje i podbija czytelnika swoja szczerością, rzetelnością i urodą”.
Spadając patrzeć w gwiazdy – najnowsze zapiski Józefa Barana z lat 2008 - 2012, są kontynuacją Koncertu dla nosorożca i Przystanku marzenie. To swoiste „silva rerum” utkane ze smacznych anegdot i wspomnień, portretów ludzi sławnych i tych nieznanych, celnych aforyzmów, scen rodzajowych i komentarzy do współczesności, a także impresji z wojaży po kraju, barwnych reportaży z Brazylii, Holandii, Krety, pierwszych rzutów wierszy, wrażeń z lektur, fragmentów listów – m.in. od Sławomira Mrożka…
Partie liryczne sąsiadują z partiami humorystycznymi, a sądy ogólne dotyczące filozofii, poezji, religii, miłości i tzw. pytań ostatecznych – wynikają z bardzo osobistych wyznań, doznań i zwierzeń. Książka od pierwszych stron wciąga w swój niepowtarzalny klimat, daje przyjemność „smakowania” zatrzymanych chwil nasyconych poetycką wrażliwością.
Redakcja Krytyki Literackiej dziękuje Autorowi i Wydawcy za udostępnienie fragmentów dziennika do publikacji.
Słowo na styczeń
„Warunkiem podnoszenia poziomu sztuki, jej rozwijania i udoskonalania, jest całkowite opanowanie wszystkich kierunków poprzednich. Każdy kierunek następny jest albo rozwinięciem kierunków poprzednich, albo przeciwstawiającym się uzupełnieniem ich braków. [...] Wytworzyć sztukę nowoczesną może jedynie ten, kto poznał wszystko, co było poprzednio, i to, co jest dziś – i wobec tego wszystkiego zachował wolność stanowiska krytycznego”.
Władysław Strzemiński Sztuka nowoczesna a szkoły artystyczne
Polecamy
Zbiór esejów, felietonów, opowiadań Mariana Lecha Bednarka Sianoskręt, wyd. Text Partner, Katowice 2012; str. 67, ilustracje autora.
Książkę Mariusza Bobera Rzeczy prozą pisane/Things written in prose, wyd. RaSIL – Konfraternia Kozirynek, Radzyń Podlaski 2012, tłum. na angielski Anna Widlarz.
Rozmowę Józefa Barana z Urszulą Kozioł o poezji i sztuce porozumienia http://www.youtube.com/watch?v=C-UEFXds6hE