Słowo na maj
Czesław Miłosz wyraził przekonanie, że dobry wiersz oddziałuje nawet wtedy, gdy schowany do szuflady nie trafił do rąk żadnego czytelnika. Z punktu widzenia socjologii wydaje się to niemożliwe. Jeżeli jednak słowo poety jest zakorzenione w słowie Boga, wiersz, samym swoim istnieniem, wiersz jako słowo, które ma w sobie coś boskiego, który posiada byt istotniejszy niż wiele innych bytów, rzeczywiście musi oddziaływać, musi coś „czynić”.
Jerzy Poradecki, Prorocy i sztukmistrze
Nowe książki:
Janusz Drzewucki DWANAŚCIE DNI
Tom poezji Dwanaście dni Janusza Drzewuckiego – redaktora działu poezji miesięcznika Twórczość – ukazuje się w trzydzieści lat po debiucie poety na łamach tego najstarszego polskiego czasopisma literackiego i w ćwierć wieku po jego zbiorze Ulica Reformacka, za który w 1988 roku otrzymał nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny, przyznawaną za najlepszy poetycki książkowy debiut roku.
Na nowy tom wierszy składają się trzy cykle: Wiersze podróżne powstałe w efekcie wypraw do Serbii, Rumunii i na Węgry, Wiersze podzwonne, czyli elegie poświęcone zmarłym przyjaciołom oraz cykl tytułowy złożony z dwunastu egzystencjalnych i konfesyjnych utworów, w których poeta w lirycznej formie opisał dwanaście, brzemiennych w skutki, dni ze swojego życia.
W większości narracyjne, a przy tym silnie osadzone w rzeczywistości wiersze Janusza Drzewuckiego charakteryzują się dynamiczną akcją zdarzeniową, wyróżniają się żywym konwersacyjnym językiem, ponadto jasnością i komunikatywnością przekazu. To wiersze dla tych, którzy lubią, bo znają poezję, ale także dla tych, którzy jej jeszcze nie lubią, bo jeszcze nie znają, wiersze dla każdego, ale i nie da każdego.
Iskry
Katullus POEZJE WSZYSTKIE
Gajusz Waleriusz Katullus urodził się ok. 87 r. p.n.e. w Weronie i żył mniej więcej lat trzydzieści. Zdaniem krytyków, wyrósł „ponad poziom «produkcji» swoich kolegów sztuką, a ponad poziom całej erotyki antycznej – głębią uczucia” po spotkaniu z siostrą osławionego trybuna Publiusza Klodiusza, Klodią. Jako kluczowe dla twórczości Katullusa wskazywano także ścigające go nieszczęścia: śmierć brata, zdradę ze strony przyjaciela i bolesny miłosny zawód, jak również brak zainteresowania polityką i lekceważenie dla republikańskich norm społecznych. W XX wieku mit Katullusa romantyka, dziecka natury tworzącego z porywu serca głęboko emocjonalne wiersze, któremu czasem tylko, niepotrzebnie, zdarzało się zabłądzić w rejony przeintelektualizowanej, quasi-aleksandryjskiej poezji, zastąpiono mitem Katullusa indywidualisty, poety modernistycznego, ceniącego sobie ponad wszystko oryginalność, zbuntowanego przeciw skostniałej tradycji literackiej i zainteresowanego raczej estetyczną niż polityczną stroną życia, dręczonego podobnymi lękami i problemami jak jego dwudziestowieczni czytelnicy. Kolejne pokolenia badaczy niewątpliwie dołożą do tej konstrukcji swoją własną cegiełkę.
Katullusa, tak jak Aleksandra Wielkiego, każda epoka tworzy sobie na nowo, wedle własnych potrzeb – zwłaszcza że niewiele w istocie wiemy o nim samym i jego życiu.
Prezentowana edycja jest pierwszym kompletnym, bilingwicznym wydaniem poezji Katullusa w Polsce, a poprzedzający ją wstęp – pierwszą pełną naukową monografią werończyka.
Wstęp: Aleksandra Klęczar
Tłumaczenie: Grzegorz Franczak
Homini i Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
Tomasz Sobieraj ZA BRAMAMI ZIEMI OBIECANEJ – BEHIND THE GATES OF THE PROMISED LAND
Cykl fotograficzny Za bramami Ziemi Obiecanej Tomasza Sobieraja cechuje klarowność prozy i poetycka metafora; to podróż przez czyściec połączona z nauką pokory wobec historii i kaprysów fortuny, które w sposób wyjątkowy obeszły się z Łodzią, a szczególnie z jej śródmiejską tkanką. Autor komunikuje się z odbiorcą na wielu poziomach: historycznym, społecznym, filozoficznym i oczywiście artystycznym.
Za bramami Ziemi Obiecanej ustawia wysoko artystyczną poprzeczkę, bo autor, posługując się własnym, oryginalnym stylem obrazowania opartym na szerokim kadrowaniu, często ukośnej i niskiej perspektywie, kontrastach, spłaszczeniu walorów, jednocześnie nawiązuje do twórczości takich artystów i dokumentalistów, jak Brassai, André Kertész, Robert Frank czy Eugene Smith i tworzy z jednej strony dokument historyczny – zapis niewidocznych dla zwykłego przechodnia fragmentów czasoprzestrzeni wolny od pocztówkowatości, krytyczną i realistyczną interpretację przydatną z pewnością dla przyszłych badaczy, np. historyków, antropologów kultury, socjologów, a z drugiej dokonuje realizacji czysto artystycznej, mitologizując rzeczywistość, nadając jej poetycki, kontemplacyjny i zwięzły charakter.
Teksty: Krzysztof Jurecki, Witold Egerth
Tłumaczenie: Maciej Świerkocki
Tłumaczenie: Maciej Świerkocki
Editions Sur Ner